Week 3

Time flies when you're having fun. Cliché, maar wel waar want het voelt alsof ik gisteren mijn vorige blog heb geschreven. Maar goed, week 3 dus al, de laatste luie week voordat er weer gestudeerd moet worden. Maandag begon de week een beetje kwakkelig. Ik merkte dat ik me die dag een beetje verveelde en als ik dat heb word ik er altijd een beetje chagrijnig van, omdat ik liever iets te doen heb. En als het dan niet echt lukt om mezelf ergens toe te zeggen is het eindresultaat een niet zo'n blije Maureen. Overdag heb ik uiteindelijk vooral nog wat regeldingetje gedaan en veel tv-programma's gekeken. Om uit de lui stand te komen ging ik 's avonds naar de ESN activiteit, een borrel. Dat was op zich wel gezellig, maar we zaten een beetje op een onhandige plek in de hoek dus echt makkelijk met verschillende mensen kletsen ging wat lastig. Een groot deel had besloten dat ze uit wilden gaan na de borrel, maar echt die clubs word ik nooit zo vrolijk van. En aangezien ik die dag dus al niet zo goed in mijn vel zat leek het mij beter om gewoon lekker te gaan slapen. Gelukkig maar want uiteindelijk bleek het dat het ook helemaal niet zo leuk was, dus het was een goede keuze. De clubs zijn hier sowieso bijzonder, want in Nederland koop je of van te voren een kaartje voor een evenement of ga je gewoon naar de club toe. Hier kan dat niet zomaar. Voor elke club moet je een soort abonnement kopen, wat dus betekend dat je niet zomaar naar verschillende clubs kunt gaan want dan wordt het elke keer een dure avond. 

Dinsdag had ik me voorgenomen om een taak van mijn to do lijstje te gaan doen om niet weer aan een luie dag te beginnen. Dus de laptop werd te voorschijn gehaald om een motivatiebrief voor mijn master aanmelding te typen. Dat had ik uitgesteld, want aan zo'n soort brief beginnen vind ik altijd moeilijk terwijl als ik eenmaal bezig ben het helemaal niet zoveel werk is. Dat was nu ook weer zo, want uiteindelijk was ik in twee uurtjes daarmee klaar. 's Middags ben ik met een huisgenootje en iemand anders gaan lunchen in de stad. Het was een tentje een beetje achteraf en die kreeg goede recensies. Toen we zaten kregen we allemaal een soort pasteitje voorgeschoteld wat eruit zag, met alle respect, als de Wiskas vleesjes van de kat. Even slikken, maar toen met goede moed begonnen aan wat een moes van wortel, en nog een andere groente die ik al niet meer weet, bleek te zijn. Vooral de kleur en textuur waren niet bepaald aantrekkelijk, maar de smaak was nog wel okay. Vervolgens konden we kiezen tussen verschillende gerechten voor de lunch. Die stonden niet op een kaart maar werden in een razend tempo in het Italiaans opgesomd. Omdat ik na het eerste gerecht al was afgehaakt koos ik voor de eerste, pasta met gorgonzola en artisjok. Terwijl ik eigenlijk helemaal niet houd van artisjok. Maar het was nog best lekker. Ik zou het niet zo snel nog een keer bestellen, maar het was wel een leuke ontdekking. Ondertussen was ik me al wel gaan afvragen waar we terecht waren gekomen aangezien we dus een drie gangen lunch kregen, maar dat bleek juist het idee van dit restaurant. Weinig keuzes en simpele ingrediënten, waardoor we uiteindelijk voor 11,- pp even later weer buiten stonden. 'S avonds was er een Champions League wedstrijd die bij de ESN borrel werd uitgezonden. Daar was het in het begin even zoeken naar mensen, maar uiteindelijk een hele gezellige avond gehad. Elke dinsdag is er een borrel achtig iets bij de Irish pub, maar het deel van de pub waar alle ESN mensen zijn is ook een deel waar gerookt mag worden. Dat is wel wat jammer, want dat vind ik niet fijn. Het aantal mensen dat hier rookt is sowieso echt opvallend hoog.

Woensdag stond de medische keuring op de planning. Een bijzondere ervaring. Deze keuring is verplicht om hier te mogen sporten, ook al is het gewoon een spelletje volleybal voor de los of een danscursus. Paarse krokodillen zijn hier een veel voorkomend soort heb ik al gemerkt. Op de website stond dat als je ECG's had van het afgelopen jaar dat die ook geldig waren als je ze mee zou nemen. Dat had ik dus ik braaf met mijn computer naar de dokter. Blijkbaar verwachten ze dat mijn Nederlandse huisarts het rapport van die ECG's in het Italiaans kan maken, want in het Nederlands is het niet geldig. Ook al kun je een paar zinnen prima vertalen met Google Translate lijkt me zo, maar goed prima. Uiteindelijk zat ik dat met een middeleeuws ECG ding, met klemmen op mijn enkels en polsen en zuignapjes in plaats van de moderne stickers. Ondanks dat ik het stom gedoe vond kon ik er wel om grinniken, wat een raar en omslachtig gedoe allemaal. Uiteindelijk weer helemaal gezond verklaart dus ik mag naar volleybal en dansles, joepie. Bij thuiskomst werden de bloem, eieren en deegroller uit de kast getoverd. Samen met mijn huisgenoot stonden er pasta maken op de planning. Nadat we met de 'vulkaanmethode' het deeg hadden gemaakt en uitgerold moesten we het snijden. Ik had dat niet niet eerder gedaan dus was een beetje aan het zoeken naar de beste manier. Uiteindelijk bleek de tactiek van Hanni beter te werken dus in het vervolg gaan we die toepassen. We hadden veel meer pasta dan we met z'n tweeën zouden kunnen eten die avond dus besloot ik een deel te drogen. Ik had de pasta slierten op een kledinghanger gehangen. 's Nachts werd ik wakker van het geluid alsof er iets viel, maar het klonk niet alsof het iets groots was dus sliep ik verder. Even later weer hetzelfde geluid. De volgende ochtend werd duidelijk dat er een pasta crisis had plaats gevonden tijdens de nacht. De pasta was inderdaad gedroogd zoals de bedoeling was, maar daardoor van de kledinghanger afgevallen. De pasta die nog te redden was, gelukkig het grootste deel, ga ik vanavond koken. Ik ben benieuwd.

Donderdag was een spannende dag, want Sanne en ik moesten ons inschrijven voor de Italiaanse cursus. Het mondeling hadden we vorige week gehaald, maar donderdag moest je je definitief aanmelden en kon je kiezen uit drie tijdssloten. Aangezien ik hier veel college heb was ik bang dat het zou overlappen met andere vakken en ik de cursus toch niet zou kunnen volgen. Om 14:00 zou de webpagina open gaan waarop je je kon inschrijven, maar er gebeurde niks. Uiteindelijk moesten we 20 minuten wachten waarin in de pagina wel 1000 keer heb ververst, maar het is gelukt!! Helemaal geen overlap, alleen de donderdag is een hele lange dag geworden met college van 13:00 tot 22:00 aangesloten met 1 uur pauze om 19:00. Ik ga op niveau A2.2 de les volgen, de één na laagste dus dat is helemaal goed voor mij denk ik. Zin in. Tijdens het wachten op de inschrijving kreeg ik een melding op mijn telefoon dat ik een nieuw resultaat had. Dat betekent dat ik een nieuw cijfer heb binnengekregen. Spannend was ik wist dat dat het cijfer van mijn scriptie zou zijn en had daar gemengde gevoelens over. Maar scriptie gehaald met een 7,5, super blij mee! Daarmee ik heb nu alle vakken op de Universiteit Utrecht afgerond. Daarna nog een rondje gefietst. De nieuwe kabels en banden bevielen goed dus dat was fijn. 's avonds had ik college en ondanks dat het onderwerp niet mijn interessegebied is was het wel een leuk college dus dat is fijn. Vooral aangezien die van vorige week zo stom was.

Vrijdag heb ik ook nog een rondje gefietst en wat door de stad gelopen, maar verder niet zoveel gedaan. 's Avonds wilde ik nog op stap, maar ik kreeg migraine dus dat ging niet. Zaterdag stond een tripje naar Parma op de planning. Dat was erg leuk! Ondanks dat mijn migraine nog niet over was en ik de hele dag nog wel hoofdpijn had en wat misselijk was nog steeds een gezellige dag gehad met Sanne en drie andere meiden. De man bij het museum vond ons een bijzondere groep, twee Nederlanders, een Australische en twee Finse. Maar na uitleg over onze uitwisseling in Bologna snapte hij het. Bij het controleren van onze ID kaarten kon hij in alle talen dankjewel zeggen. Hij bleek een briefje te hebben met dankjewel in 25 talen. Dat had hij uit zijn hoofd geleerd voor alle toeristen, heel schattig. We hebben een prachtig oud theater bekeken en de National Gallery. Verder vooral genoten van de zon en lekker door de stad gestruind. In de avond was er de wedstrijd tussen Feyenoord en AZ. Mijn boeit dat allemaal niet zoveel, maar aangezien Sanne een mega hardcore Feyenoord fan is hebben we uiteraard dat gekeken. We hadden eten besteld en zijn de hele avond niet meer van de bank gekomen.

Vandaag ga ik het een en ander voorbereiden voor uni die morgen begint en ben ik een routeplan aan het maken voor komend weekend om naar San Marino te fietsen. Voor alsnog verwachten ze regen dus wellicht moeten we het plan een weekend uitstellen, maar dat geeft niet. Wordt vervolgd dus :)