Week 18

Deze week begon voor veel mensen in Nederland met een vrije dag vanwege Tweede Pinksterdag. Hier doen ze daar niet aan waardoor voor mij de week begon met een tentamen. Voor mij ook gelijk mijn eerste mondelinge tentamen aangezien deze manier van toetsen in Nederland heel ongebruikelijk is. Om 10:00 's ochtends moesten we ons melden waarna iedereen één voor één naar voren werd geroepen voor een mondeling van 20 minuten. Het rare aan dit systeem is dus dat iedereen die nog niet geweest is dus gewoon achter in het lokaal zit en in en uit loopt. Voor sommigen kan het dus erg lang duren voor ze aan de buurt zijn. Bij mij viel het gelukkig nog wel mee, want na 2,5 uur was het mijn beurt. Ik had het goed voorbereid, maar het was toch spannend omdat je bij de docent aan het bureau zit en je niet weet welke vragen je gaat krijgen. Mijn tactiek was om gewoon maar te blijven kletsen totdat ik onderbroken werd voor een nieuwe vraag. Dat bleek te werken want uiteindelijk kreeg ik een 30L, dat is hier het hoogste cijfer dat je kunt halen. Eenmaal weer thuis wilde ik gelijk weer aan de slag voor het tentamen van donderdag, maar de energietank was een beetje leeg dus was een tripje naar de ijssalon en het park een stuk aantrekkelijker. In de avond stond er weer tangoles op de planning. Deze keer werd ik aan de kleinste van de groep gekoppeld waardoor ik een heel stuk boven hem uit stak. Ook begrijp ik nooit zo goed zijn pasjes dus wij zijn niet zo'n top duo, maar het was wel weer leuk. Nog half duizelig van het rondjes draaien stapte ik weer op de fiets richting het centrum. De andere huisgenoten waren daar omdat het Sanne's laatste avond hier was. Dat hebben we dus gezellig afgesloten door wat te drinken bij café Rubik. 

Dinsdag moest er wel echt weer gestudeerd worden, aangezien ik dat de dag ervoor niet echt meer had gedaan. Alleen toen Anna en Sanne 's ochtends vroegen of ik nog mee wilde een taartje eten bij de bakker aan de overkant was de keuze natuurlijk snel gemaakt. Niet veel later zaten we op het schattige terrasje met een kop thee en een gebakje. Uiteindelijk was het voor Sanne tijd om naar het vliegveld te gaan, en nadat we haar hadden uitgezwaaid ben ik weer op mijn bureaustoel geploft. Het was toch een gek gevoel dat de eerste nu echt naar huis ging. Het einde van mijn tijd hier komt nu ook snel in zicht. Die middag heb ik mijn tentamen van donderdag verder voorbereid. Na het avondeten ging ik samen met Joana naar een afscheidsborrel van Vincenzo. Wij hebben alle drie hetzelfde vak gevolgd en kennen elkaar daarvan. Vincenzo komt uit Italië, maar gaat nu voor twee maanden naar Rio de Janeiro. We stonden buiten bij een barretje te praten toen Lonneke langs kwam lopen en Joana en ik kennen haar allebei. Zij bleef ook plakken met haar vrienden dus dat was leuk. Eén van die vrienden kwam me wel heel bekend voor, maar ik kon even niet plaatsen waarvan. Al snel bleek dat wij collega's zijn bij Sloephuren in Utrecht. Hij vaart echter niet meer zoveel en je vaart op die boten toch ook alleen dus we hadden elkaar al een tijd niet gezien, dus erg grappig om hem dan zo ineens tegen te komen in Bologna. 

Woensdag was een hele oninteressante dag aangezien ik echt alleen maar achter mijn bureau heb gezeten. Ik heb nog een beetje viool geoefend, omdat ik moeilijk thuis kan komen zonder het stuk te kunnen spelen dat ik had meegekregen als oefenmateriaal (Aleksey Yanshinov Violin Concertino Op.35). Toch vrees ik dat dat wel gaat gebeuren, want het gaat erg moeizaam. De volgende dag had ik mijn tentamen om 16:30 dus de hele ochtend en begin middag heb ik nog hiervoor gestudeerd. Voor dit vak is het eigenlijk de bedoeling dat je een paper schrijft, maar we kregen ook de optie om een mondeling te doen. Een paper van 5500 woorden schrijven is veel meer werk dan een mondeling voorbereiden. Vooral ook omdat een deel van de theorie overlapte met het tentamen van maandag. Dit mondeling was (voor mijn gevoel) korter dan maandag en al snel kreeg ik te horen dat ze mijn kennis goed vond en het een 30 waard was. Dat maakte me heel blij, want dat betekent dat ik als het goed is mijn bachelor heb behaald! Met een grote glimlach verliet ik het lokaal en appte ik Joana of ze het wilde vieren. Het leuke is dat bijna niemand hier echt verplichtingen heeft dus vaak kunnen mensen wel. Ook zij kon nu dus een halfuur later zaten we op het terras te kletsen over het leven in Nederland en in Rio de Janeiro (zij komt daar vandaan). Een top dag dus!

Vrijdag werd de blijdschap van donderdag overschaduwd door het berichtje dat het slechter ging met Does. Ons lieve beertje leverde de laatste tijd al steeds een beetje meer in, maar nu ging het toch echt niet goed met haar. Ondanks dat mama en de dierenarts nog hebben geprobeerd om haar op te laten knappen is dat niet gelukt en heeft ze vrijdagochtend haar laatste adem uitgeblazen. Does was er al sinds ik in groep vijf zat, en we waren allemaal heel gek met haar dus dat zorgde voor tranen. Toch blijft het een raar idee, want ik ben er nu niet dus het voelt niet echt alsof ze er niet meer is. Thuis bleven sippen leek me niet helemaal de beste oplossing dus besloot ik in te gaan op Joana's verzoek om naar het park te gaan voordat de regen zich weer zou laten zien. Dat was een gezellige middag. 

De volgende ochtend had ik op het programma om naar de fietsenmaker te gaan om te kijken naar een nieuwe zadel. Ondanks dat ik nog steeds mijn GPS niet terug heb dus ik ook niet zoveel heb gefietst de afgelopen tijd, is het plan om volgende week naar het Gardameer te gaan. Mijn zadel is alleen nog altijd een mannenzadel en op de langere tochten die ik hier heb gemaakt is dat toch wel erg oncomfortabel. Volgens Google was de winkel open, maar eenmaal daar aangekomen hing er een briefje op de deur dat ze die dag gesloten waren. Dat was balen, maandag een nieuwe poging. Verder voelde ik me niet helemaal fit dus heb ik die dag vrij weinig gedaan. In een opwelling dacht ik nog wel dat het een goed idee was om een brood te bakken met de bloem die ik nog over had, maar dat was niet zo'n mega groot succes. Het bonkje meel smaakte prima, maar was nogal vast zullen we maar zeggen. Aan het eind van de dag ging het hard regenen en onweren dus ben ik mijn fotoboek gaan maken en viool oefenen. Vandaag was eigenlijk ook een relaxte dag. Aangezien ik me nog steeds niet lekker voelde en volgende week wel 500km ga fietsen wilde ik rustig aan doen om zo snel mogelijk op te knappen. We hebben een rondje door de stad gelopen langs de ijssalon en mijn lieveling kledingwinkel Scout. Eenmaal weer thuis heb ik lekker bruschetta gemaakt. Nu ga ik zo vast wat spullen in mijn koffer doen die ik niet meer ga gebruiken de komende twee weken en moet ik toch maar weer het vioolstuk gaan oefenen. Buiten regent en onweert het weer dus de sfeer in ieder geval knus..